(68) Εορταστική εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 70 ετών ζωής του Πρωτοπρεσβυτέρου Αποστόλου Μαλαμούση
Erzpriester Apostolos Malamoussis-70-jähriges Jubiläum
Εορταστική εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 70 ετών ζωής.
Υπάρχει υποχρεωτική παράδοση και συνήθεια στη γερμανική κοινωνία να εορτάζονται τα γενέθλια συγγενών, οικείων, φίλων και εκπροσώπων της κοινωνίας όταν συμπληρώνεται μια δεκαετία ή μια πενταετία ζωής τους (π.χ. 60,65,70,75 κ.λ.π.)
Το εθιμοτυπικό αυτό τελετουργικό δεν μπορούσε, για λόγους ανεξάρτητα της θέλησής του, να αγνοήσει ή και να αποφύγει ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, ο οποίος συμπληρώνει εφέτος 70 χρόνια ζωής.
Ζει και εργάζεται από το 1972 στη Γερμανία, εκεί γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, σπούδασαν και αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά και οικογενειακά τα παιδιά του και έχει ζυμωθεί αναπόσπαστα με το εδώ πολιτιστικό και κοινωνικό περιβάλλον της δεύτερης πλέον Πατρίδας του, της Γερμανίας.
Την Κυριακή 25 Ιουνίου 2017 η παροικία μας στο Μόναχο και η Βαυαρική κοινωνία εόρτασαν τα 70 χρόνια του π. Αποστόλου με τη Θεία Λειουργία στον ιερό Ναό των Αγίων Πάντων Μονάχου και δεξίωση στο Πολιτιστικό Κέντρο „Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθoλομαίος“.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος, παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του, ήλθε επί τούτο στο Μόναχο για να προστεί της Θείας Λειτουργίας και να συγχαρεί τον εορτάζοντα. Η παρουσία του Μητροπολίτη Γερμανίας ήταν μια απρόσμενη και ευχάριστη έκπληξη για όλη την Ενορία και τον εορτάζοντα, αφού φρόντισε ο Σεβασμιώτατος να μη γνωστοποιηθεί νωρίτερα η άφιξή του και η συμμετοχή του στο εορταστικό πρόγραμμα.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο κήρυγμά στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας και τόνισε ιδιαίτερα την απόλυτη εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει ο κάθε άνθρωπος στο Θεό και την Πρόνοιά του. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μίλησε με θερμα λόγια και περισσή αγάπη για τη ζωή και το έργο του π. Αποστόλου και τον ευχαρίστησε για τηπολυετή και πολυδιάστατη διακονία του στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας.
Ο π. Απόστολος ανταπέδωσε τις ευχαριστίες, τονίζοντας το γεγονός ότι όλοι οι κληρικοί της Μητροπόλεως Γερμανίας και ο ίδιος προσωπικά, προσφέρουν το έργο τους με την σοφή καθοδήγηση, πλούσια πατρική αγάπη, υπομονή και αμέριστη στήριξη του Ποιμενάρχη τους, Μητροπολίτη κ. Αυγουστίνου. Επίσης ο π. Απόστολος ευχαρίστησε εγκάρδια όλες τις εκκλησιαστικές, πολιτειακές, πολιτικές και δημοτικές Αρχές και υπηρεσίες της Βαυαρίας, για την πολύπλευρη στήριξη του έργου της Μητροπόλεως Γερμανίας.
Στη Θεία Λειτουργία παρέστησαν και συμπροσευχήθηκαν η Γενική Πρόξενος κ. Παναγιώτα Κωνταντινοπούλου, εκπρόσωποι των ελληνικών, βαυαρικών και ελληνοβαυαρικών οργανισμών και συλλόγων, οι καθηγητές του Τμήματος Ορθοδόξου Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Μονάχου κ.κ. Αθανάσιος Βλέτσης και Κωνσταντίνος Νικολακόπουλος, ο Διευθυντής του Συμβουλίου Εργασίας των Χριστιανικών Εκκλησιών Βαυαρίας κ. Γεώργιος Βλαντής και άλλοι εκπρόσωποι της παροικίας μας.
Η Γενική Πρόξενος τόνισε στον χαιρετισμό της τη μεγάλη προσφορά του π. Αποστόλου και την άκρως επιτυχημένη δικτύωσή του και δραστηριοποίησή του στις πολιτειακές και πολιτικές δομές της Βαυαρίας. Είπε χαρακτηριστικά ότι ο π. Απόστολος με το ταλέντο του „εάν δεν ήταν κληρικός θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ανώτατο στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών, η αξιωματούχος μιας διεθνούς εταιρείας“
Ο προιστάμενος της Ενορίας Αγίων Πάντων, Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος και ο εφημέριος πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλέτσης επέδωσαν ως δώρο στον π. Απόστολο μια εικόνα του Χριστού που επευλογεί εξ ουρανού το κτίσμα του ιερού ναού των Αγίων Πάντων.
Στην αίθουσα τελετών ο Σεβασμιώτατος κ. Αυγουστίνος προέβη στην κοπή μιας τούρτας που είχε το σχήμα του ιερού Ναού των Αγίων Πάντων και τη μοίρασε στους επισκέπτες. Η τούρτα ήταν έμπνευση και κατασκευή των διδύμων αδελφών ζαχαροπλαστών, Ζωής και Θεοδώρας Παλιού. Δεν έλειψε και το πασίγνωστο κρητικό τραγούδι „πότες θα κάνει ξαστεριά“ που τραγούδησε με στεντόρια φωνή ο Μητροπολίτης μας, συνοδευόμενος από όλους τους παρόντες.
Οι επίσημες βαυαρικές Αρχές με επιστολές τους τίμησαν και επήνεσαν τον π. Απόστολο για το πολυσχιδές έργο του, ιδίως στη συμβολή του στην αρμονική συμβίωση λαών και πολιτισμών όπως λ.χ. ο πρωθυπουργός της Βαυρίας, η πρόεδρος της Βαυαρικής Βουλής, ο Αρχιδήμαρχος Μονάχου, ο Καρδινάλιος Μονάχου και πρόεδρος της Συνόδου των Καθολικών Επισκόπων Γερμανίας,ο ευαγγελικός Επίσκοπος Βαυαρίας και πρόεδρος της Ευαγγελικής Συνόδου της Γερμανίας, ο πρώην ομοσποδιακός υπουργός δικαιοσύνης και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας κ. Φόγκελ, η πρόεδρος της Εβραικής Κοινότητας Μονάχου κ. Κνόμπλοχ, περιφεριάρχες, νομάρχοι,δήμαρχοι και άλλοι εκπρόσωποι βαυαρικών πόλεων κ.λ.π.
Οι βαυαρικές εφημερίδες „Μερκούρ“ και „Βραδυνή“ αφιέρωσαν εκτενές ρεπορτάζ για τη ζωή και το έργο του π. Αποστόλου, ενώ το παγγερμανικής εμβέλειας πρώτο κανάλι τηλεοράσεως (ARD-alpha )αφιέρωσε μια εκπομπή 45 λεπτών της ώρας με συνέντευξη και το πορτραίτο του π. Αποστόλου. Επίσης το τοπικό κανάλι Μονάχου (münchen.tv) αφιέρωσε μια 45’ εκπομπή παρουσιάζοντας τη ζωή και προσφορά του π. Αποστόλου.
Ευχαριστήριος λόγος επί τη συμπληρώσει 70 χρόνων ζωής.
Το να περιγράψει κανείς σε λίγα λεπτά της ώρας την ευγνωμοσύνη που τον διακατέχει για 70 χρόνια ευλογημένης και καρποφόρου προσωπικής, οικογενειακής και υπηρεσιακής ζωής είναι τελείως αδύνατο και μου θυμίζει τον διάλογο του Αυγουστίνου στην παραλία του Ιππώνος με το μικρό παιδί που προσπαθούσε να βάλει με ένα κουβαδάκι μέσα σε ένα μικρό λάκκο στην άμμο, όλη τη θάλασσα.
Τα παιδικά χρόνια στο χωριό Μούρεσι Βόλου με τους γονείς και τα αδέλφια μου, τα μαθητικά μου χρόνια στην εκκλησιαστική Σχολή της Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής, τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα, ο γάμος με τη σύζυγό μου Αθανασία και η κοινή μας μετανάστευση στη Γερμανία, η χειροτονίες μου στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, η ιερατική διακονία στα κρατίδια Ρημανίας–Παλατινάτου, Σάαρλαντ, Βάδης-Βυτεμβέργης και Βαυαρίας, η ανατροφή και οι σπουδές των τεσσάρων θυγατέρων, οι γάμοι τους με τους τέσσερις εξαίρετους γαμπρούς μας, τα εννέα εγγονάκια μας, η 30ετής υπηρεσία στα ελληνικά και γερμανικά σχολεία, οι διακονία στον πανορθόδοξο και στον οικουμενικό χώρο των διαφόρων ενοριών, η συνεργασία με εκπροσώπους των εβραικών κοινοτήτων και του Ισλάμ, η πολύπλευρη συνεργασία με πολιτειακές, πολιτικές και άλλες γερμανικές δημόσιες Αρχές, η συμμετοχή σε εκδηλώσεις ενάντια στη ξενοφοβία και τον ρατσισμό κ.λ.π. , όλα αυτά αποτελούν το περιεχόμενο των 70 χρὀνων ζωἠς, από το οποίο και ξεχυλίζει πλούσια και ανεξάντλητα η εκ βάθους καρδίας ευχαριστία μου.
Στο στενό οικογένειακό μου κύκλο, σύζυγο και τέκνα, εκφράζω βαθύτατη ευγνωμοσύνη για την όλη θυσιαστική τους αγάπη με την οποία με περιέβαλαν και με στήριξαν στην πολυετή και πολυποίκιλη διακονία μου και συνεχίζουν να το πράττουν. Το ίδιο ισχύει και για τα αδέλφια και συγγενείς μου εξ αίματος και εξ αγχιστείας. Ιδιαίτερα η σύζυγός μου Αθανασία κράτησε και κρατεί με εσταυρωμένη αυτοθυσία και απέραντη καρδιά, μεγάλη υπομονή και αγάπη, τον ζυγό το γάμου και της ιερατικής διακονίας μου.
Σχετικά με τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ επιγραμματικά σε θεσμούς και πρόσωπα, για να τονίσω τη μεγάλη και ανείπωτη ευεργεσία μου προς αυτούς.
Το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που πολύ νωρίς, ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια, μου εμφύτευσε τις βασικές αρχές του ανοικτού οικουμενικού ορίζοντα και της θυσιαστικής προσφοράς της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ευχαριστώ τον μαρτυρικό μας Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο για την πολλαπλώς επιδειχθείσα αγάπη του προς το πρόσωπό μου και την οικογένειά μου.
Η Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας υπήρξε το μέγα στάδιο της πολύπλευρης εκπαίδευσής μου στη ποιμαντική, εκκλησιαστική, κοινωνική και πολιτιστική διακονία μου. Ο Θεός να αναπαύει τη ψυχή του αείμνηστου μεγάλου Ιεράρχη, κυρού Ειρηναίου Γαλανάκη, που πριν από 45 χρόνια, ως τότε Μητροπολίτης Γερμανίας, με χειροτόνησε σε Διάκονο και σε Πρεσβύτερο.
Η συνεχής καθοδήγησή μου όμως, ως κληρικού, στο να πράττω σωστά το έργο της Εκκλησίας μας, οφείλεται στην αμέριστη πατρική αγάπη, μέριμνα, καθοδήγηση και φροντίδα του Ποιμενάρχη μας κ. Αυγουστίνου. Με τη σοφία του, καλωσύνη του, υπομονή του, πνευματική του οξυδέρκεια, και άριστη γνώση των εν Γερμανία εκκλησιαστικών, πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων και συνθέσεων, υπήρξε και για μένα, αλλά και τους λοιπούς ιερείς της Μητροπόλεως Γερμανίας, φάρος και ανεκτίμητος οδοδείκτης της ζωής και του έργου μας. Σεβασμιώτατε συνηθίζω πάντα να το λέγω μεγαλόφωνα και επίσημα, ότι αν κάτι πρόσφερα στη Μητρόπολη Γερμανίας, αυτό οφείλεται σε Σας.
Με το Μητροπολίτη μας συνδέω και τις ευχαριστίες μου προς σ΄όλους τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους της Μητροπόλεώς μας Αρίστης Βασίλειο Λεύκης Ευμένιο και Αριανζού Βαρθολομαίο και τους εξαίρετους συμπρεσβυτέρους και διακόνους, τους εθελοντές συνεργάτες όλων των των Ενοριών που υπηρέτησα, στα 45 χρόνια της διακονίας μου, τους Ιεροψάλτες, τους εκκλησιαστικούς Επιτρόπους, την Ορθόδοξη Διακονία, και την Ορθόδοξη Νεολαία.
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω θερμά τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο για την αγάπη τους και βοήθειά τους.
Μεγάλη συμπαράσταση γνώρισα από τους ελληνικούς και ελληνογερμανικούς συλλόγους και τους ευχαριστώ για τη μεγάλη συνδρομή στο κοινό μας έργο που αποσκοπεί στο καλό της κοινωνίας στην οποία ζούμε.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται και στη Βαυαρική Πολιτεία και τη Βαυαρική Κυβέρνηση για την δυναμική στήριξη των προσπαθειών μας για μια επιτυχημένη ενσωμάτωση και αρμονική συμβίωση λαών και πολιτισμών. Η Σαλβάτορκιρχε, το ορθόδοξο μάθημα θρησκευτικών στα βαυαρικά σχολεία, η Ορθόδοξη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Μονάχου, το Βαυαρικό Συμβούλιο Ενσωμάτωσης και ο Βαυαρικός Σύνδεσμος Αξιών αποτελούν μερικά αξιομνημόνευτα παραδείγματα για τα οποία εκφράσω τις ευχαριστίες μου.
Επίσης ευχαριστώ τη Βαυαρική Βουλή και την έξοχη νομοθετική εργασία της για το καλό της βαυαρικής κοινωνίας και ιδιαίτερα Βαυαρών και Ελλήνων τόσο στη Βαυαρία, όσο και εκτός αυτής.
Η καρποφόρος μακροχρόνια συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή του Μονάχου, τους Αρχιδημάρχους, Δημάρχους, Δημοτικούς Συμβούλους και τις κοινωνικές υπηρεσίες, αποτελεί αφορμή για ένα μεγάλο ευχαριστώ. Το ίδιο ισχύει και για τις πολιτειακές και δημοτικές Αρχές σε διάφορες πόλεις και χωριά της Βαυαρίας.
Την Ελληνική Πολιτεία και ιδιαίτερα το Γενικό Προξενείο Μονάχου ευχαριστώ θερμά για την πολλαπλή στήριξη των υποθέσεων της Εκκλησίας μας.
Βαυαρία και Ελλάδα συνδέονται από το 1821 με τον βασιλικό οίκο Βίττελσμπαχ. Η φιλία και εκτίμηση του Δούκα της Βαυαρίας Φραντς με τιμά ιδιαίτερα. Για την πολλαπλή συνδρομή του στο έργο της Εκκλησίας μας τον ευχαριστώ ιδιαίτερα.
Η αρμονική οικουμενική συνεργασία με τις αδελφές χριστιανικές εκκλησίες της Βαυαρίας και ιδιαίτερα του Μονάχου αποτελούν για μένα αφορμή και εσωτερική ανάγκη να εκφράσω σ΄αυτές την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου.
Η βαθύτατη φιλική σχέση με τον Καρδινάλιο Φρειδερίκο Βέττερ είναι σ΄όλους γνωστή και θεωρώ ως ευλογία και πρόνοια του Θεού το γεγονός ότι μετά απο δεκαετή φιλική σχέση και συνεργασία μας στις πόλεις Λουτιβκσχάφεν και Σπάγιερ, μετατεθήκαμε και οι δύο το 1982 στο Μόναχο, όπου καλλιεργήσαμε και αναπτύξαμε περαιτέρω την ήδη υπάρχουσα φιλική και οικογενειακή σχέση.
Ο Καρδινάλιος Βέττερ με μεγάλη αγάπη προς τη Ορθοδοξία μας βοήθησε ανεκτίμητα σε θέματα, όπως η Σαλβάτορκιρχε, η Ορθόδοξη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Μονάχου και το κτίσιμο τους ναούν των Αγίων Πάντων και του πνευματικού του κέντρου. Για όλα αυτά του είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες.
Επίσης ευχαριστώ τον Καρδινάλιο Μάρξ που αγκάλιασε με αγάπη τις υποθέσεις της Μητροπόλεώς μας στο Μόναχο και συνεχίζει να καλλιεργεί περαιτέρω την όμορφη και βιωμένη εμπειρία μας σε θέματα συνεργασίας των εκκλησιών μας. Ευχαριστώ επίσης όλους τους βοηθούς επισκόπους του, τους συνεργάτες στην Αρχιεπισκοπή, ιδιαίτερα το Οικουμενικό Γραφείο, για τη μακρόχρονη, πλήρη εμπιστοσύνης συνεργασίας μας.
Επίσης ευχαριστώ τον ρωμαιοκαθολικό Επίσκοπο του Ρέγκενσμπουργκ Ρούντολφ Φόντερχόλτσερ και τους συνεργάτες του για τη συνεγασία μας στον ετήσιο Αγιασμό του Δούναβη.
Ευχαριστίες οφείλονται επίσης στην Ευαγγελική Εκκλησία της Βαυαρίας, τους Επισκόπους, τους βοηθούς Επισκόπους, τους συνεργάτες στο Landeskirchenamt, και το Οικουμενικό Γραφείο, στο Diakonisches Werk, στο ευαγγελικό Dekanat, για την πολύπλευρη στήριξη της παροικίας μας. Τον ευαγγελικό επίσκοπο κ. Bedford-Strohm ευχαριστώ ιδιαίτερα για την αμέριστη συμπαράσταση της Εκκλησίας μας.
Η συνεργασία μου ως εκπροσώπου της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τα Συμβούλια Εκκλησιών Βαυαρίας και Μονάχου, στα οποία μετέχουν εκτός από τις λεγόμενες μεγάλες και άλλες μικρότερες εκκλησίες, ήταν πάντα για μένα, αλλά και για΄αυτούς ένας εμπλουτισμός και είμαι ευγνώμων για την πολυετή συνεργάσια μας.
Επίσης ευχαριστώ θερμά την Εβραική Κοινότητα Μονάχου και ιδιαίτερα την πρόεδρό της κ. Knobloch, καθώς επίσης και τις μουσουλμανικές κοινότητες για την άκρως φιλική συνεργασία μας.
Η Τηλεόραση το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες και λοιπός τύπος της Βαυαρίας, συνόδευσαν με εκτενή σχόλια το εκκλησιαστικό, ποιμαντικό, κοινωνικό και πολιτιστικό έργο της Εκκλησίας μας και τη διακονία μου σε διάφοες επιτροπές και θεσμούς της βαυαρικής κοινωνίας. Είμαι βαθύτατα ευγνώμων για το λόγο, ότι με τα ρεπορτάζ και την ειδησεογραφία τους, συνετέλεσαν στο να γίνει γνωστό το έργο της Εκκλησίας μας σε ευρύτερο κοινό, εντός και εκτός της Βαυαρίας. Επίσης ευχαριστώ θερμά και τα ελληνικά μέσα γενικής ενημέρωσης για τη μεγάλη τους συμπαράσταση το εκκλησιαστικό μας έργο.
Όλους σας σας ευχαριστώ θερμότατα για τη σημερινή προσευχή και τις ευχές σας.
Η μητέρα μου απέθανε σε ηλικία 100 ετών και 6 μηνών. Ελπίζω να έχω κληρονομήσει κάτι απ΄αυτήν και να ζήσω έτη πολλά και ευλογημένα, για να μπορώ και στα επόμενα χρόνια να είμαι συνοδός στις προσευχές σας και συνεορταστής σας.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Δεν είναι δυνατόν να απαριθμήσει κανείς στη συνάφεια τούτη τους καρπούς της προσφοράς του πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Θρόνου, παλαιότερα αρχιερατικού επιτρόπου Βαυαρίας και σήμερα αρχιερατικού επιτετραμμένου για τις σχέσεις με τη Βαυαρική Πολιτεία. Ακόμη και βιβλίο έχει γραφεί σχετικά γερμανιστί, η βιογραφία του από τον Peter Weismann (Apostolos Malamoussis, München-Verlag 2010). Σημειώνω μόνο πως τα σημερινά αυτονόητα για τους Έλληνες του Μονάχου θα ήταν δίχως αυτόν αδιανόητα. Όσα δεν κατόρθωσαν στρατιές υπαλλήλων του ελληνικού κράτους και λοιπών υπεροπτικών αρμοδίων τα πέτυχε ένας χαρωπός ιερέας με την καλοκαρδία και το όραμά του. Σίγουρα, πολλοί τον συνέδραμαν και τον βοηθούν στο έργο του, με πρώτη τη σύζυγό του Αθανασία. Πρωτίστως όμως οι σπάνιες αρετές του έκαναν δυνατά τα τόσα και καίρια που κατόρθωσε. Εντελώς πρόχειρα:
1. Η γενναιοδωρία ενός κληρικού που το σπίτι του είναι ανοιχτό για κάθε ενορίτη, ενός ποιμένα που δεν φείδεται χρόνου ούτε για τους υψηλά ιστάμενους, αλλά ούτε και για τους πιο ταπεινούς και βασανισμένους και βοηθάει δίχως δισταγμό. Ιδιαίτερη μνημόνευση αξίζουν οι αμέτρητοι φοιτητές από την Ελλάδα που γεύτηκαν και γεύονται την αγάπη του π. Αποστόλου.
2. Η ανοιχτότητα του ορίζοντά του, η πεισματική προσήλωση στην ιδέα μιας Ορθοδοξίας διαλεγόμενης, μιας Εκκλησίας που δεν φοβάται, παρά επιζητεί το διάλογο με τις άλλες ομολογίες και θρησκείες. Χάρη στον π. Απόστολο η Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκεται στην πρωτοπορία του οικουμενικού και διαθρησκειακού διαλόγου στο Μόναχο και καταθέτει μαρτυρία πίστεως στην καρδιά της ευρωπαϊκής Δύσης. Η κληρονομιά του αντιπαλεύει τη συμπλεγματική και κοντόφθαλμη μιζέρια που τόσο τυραννάει την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό σε άλλα συμφραζόμενα.
3. Η εντυπωσιακή του ταπείνωση. Ο πολυάσχολος ιερωμένος, ο υπερδραστήριος κληρικός, είναι ο πρώτος που απαντάει στα ηλεκτρονικά μηνύματα που του στέλνεις, είναι εκείνος που θα συντρέξει και τους ακροτελεύτιους κρίκους της αλυσίδας, που θα φροντίσει και τη μικρότερη λεπτομέρεια στο καθετί, όχι κοιτάζοντας αφ᾽ υψηλού, μα με ουσιαστική εργασία. Ένας πρεσβύτερος που δεν έπαψε να είναι διάκονος.
4. Η επίγνωση των ορίων του. Ο π. Απόστολος διαθέτει την αρετή της διάκρισης. Γνωρίζει τι μπορεί και τι αδυνατεί να κάνει. Διαθέτει στέρεη πίστη, δεν παριστάνει όμως τον περισπούδαστο θεολόγο, δεν ανακατεύεται σε πράγματα που τον ξεπερνούν, αλλά βρίσκεται σε εγρήγορση και υπερβαίνει τον εαυτό του σε όλους εκείνους τους τομείς που έχει επίγνωση πως κατέχει. Ξέρει να υποχωρεί όπου τούτο ενδείκνυται και να μάχεται όπου αυτό επιβάλλεται, με γνώμονα πάντα το συμφέρον μιας μη συμπλεγματικής Ορθοδοξίας και την έγνοια για το ρίζωμα του Ελληνισμού στην όχι πάντοτε εύκολη Βαυαρία.
5. Η χαρά του. Ίσως η πιο σημαντική αρετή του. Ο λευΐτης από το Μούρεσι του Πηλίου μετέχει από τούδε στη χαρά του Κυρίου του. Το βλέπεις στο πρόσωπό του που, παρά τις αναπόφευκτες καταιγίδες της ζωής, δεν χάνει τη γαλήνη του. Σε παραμυθεί και προσκαλεί να συμμετάσχεις στο χαρμόσυνο γεγονός της πίστης. Ο χριστιανισμός του π. Αποστόλου είναι φωτεινός, απλός και έχει χιούμορ. Δείγμα κι αυτό μιας ταπεινώσεως και ενός αναστάσιμου προσανατολισμού.
Ο π. Απόστολος ευτύχησε:
1. Να αναπνεύσει στα πρώτα του χρόνια τον αέρα του Πηλίου και του πολιτισμού του και να εμπνευστεί από το υπόδειγμα προγόνων προκομμένων.
2. Να λάβει τη χάρη της χειροτονίας εις διάκονο και πρεσβύτερο από τον μακαριστό Μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη (τότε Γερμανίας).
3. Να διακονήσει υπό τη σοφή, γενναιόδωρη, οραματική σκέπη του Μητροπολίτη Αυγουστίνου, του πνευματικού πατέρα των εν Γερμανία Ελλήνων, που ακούραστος στηρίζει, αλλά και εμπνέει με το βλέμμα πάντοτε στραμμένο στο αρχοντικό Οικουμενικό Πατριαρχείο.
4. Να οικοδομήσει μια υπέροχη οικογένεια με την πρεσβυτέρα του, αποκτώντας μαζί της τέσσερεις θυγατέρες και χαιρόμενος εννέα μέχρι στιγμής εγγόνια.
5. Να γευτεί πολλές φορές την αναγνώριση της Εκκλησίας του, ποικίλων οργανισμών, της βαυαρικής πολιτείας, του γερμανικού κράτους.
Σταματώ στα απειροελάχιστα τούτα, ενδεικτικά όμως μιας ζωής μεστής καρπών αγλαών, συνευχόμενος να είναι πολλά τα έτη του, να συνεχίσει να μας κάνει να ασθμαίνουμε παρακολουθώντας τον και να βρει άξιους κληρονόμους που να διευρύνουν περαιτέρω το σπουδαίο έργο του. Εις πολλά έτη!
Medienbericht Münchner Merkur (PDF)
Sehr geehrte Damen und Herren,
am Sonntag, dem 25. Juni 2017, feierte Erzpriester Apostolos Malamoussis seinen 70. Geburtstag.
Seine Eminenz Metropolit Augoustinos von Deutschland, der extra für diesen besonderen Tag für den Jubilar aus Berlin angereist war, feierte zusammen mit Apostolos Malamoussis die Göttliche Liturgie in der griechisch-orthodoxen Allerheiligenkirche.
Mehrere hundert Gläubige nahmen am Gottesdienst in der vollbesetzten griechisch-orthodoxen Allerheiligenkirche teil, sowohl orthodoxe Christen als auch Gäste aus der Ökumene und anderen Religionsgemeinschaften, wie beispielsweise die evangelische Stadtdekanin Frau Barbara Kittelberger, der Geschäftsführer der Arbeitsgemeinschaft christlicher Kirchen in Bayern, Georios Vlantis, der Rabbiner Steven Langnas. Der griechische Staat wurde durch die Generalkonsulin Frau Panagiota Konstantinopoulou vertreten.
Am Ende des Gottesdienstes dankte der Metropolit Herrn Erzpriester Malamoussis für seinen vielfältigen, unermüdlichen Einsatz für die Orthodoxe Kirche in Deutschland, für die Ökumene, und für seinen Beitrag im kirchlichen, sozialen und kulturellen Bereich seines Wirkungskreises.
Erzpriester Apostolos Malamoussis ergriff daraufhin das Wort und sprach über die Stationen auf seinem 70-jährigen Lebensweg, bedankte sich ausdrücklich bei seiner Familie und insbesondere bei seiner Ehefrau Athanasia sowie bei allen bayerischen und griechischen Institutionen und Vereinen der bayerischen Gesellschaft für die große Unterstützung, die er in seinem 35-jährigen Dienst in München und Bayern erfahren durfte. Besonders dankte er der Bayerischen Staatsregierung, dem Bayerischen Landtag, der Landeshauptstadt München, dem Haus Wittelsbach, der Griechisch-Orthodoxen Metropolie von Deutschland, der katholischen und evangelischen Kirche in Bayern, der Israelitischen Kultusgemeinde und den islamischen Verbänden. Sein Dank ging insbesondere an Kardinal Friedrich Wetter, mit dem er seit 45 Jahren freundschaftlich eng verbunden ist, als beide in Speyer tätig waren und im Jahre 1982 gleichzeitig nach München versetzt wurden. Erzpriester Malamoussis bedankte sich schließlich ebenfalls bei Fernsehen, Radio, Zeitungen und weiteren Printmedien für die stets wohlwollende Berichterstattung und die Begleitung des Lebens der orthodoxen Christen bei den vielfältigen Veranstaltungen.
Da seine Mutter mit 100 Jahren verstorben ist und am Nordfriedhof bestattet wurde, hat Erzpriester Malamoussis die Hoffnung geäußert, dass er etwas von ihr geerbt habe und in Gesundheit mindestens 100 Jahre alt werde.
Die Generalkonsulin betonte in Ihrem Grußwort, die herausragende Fähigkeit von Erzpriester Malamoussis, ein Netzwerk zwischen den verschiedensten Menschen zu knüpfen und merkte an, wenn er nicht Priester geworden wäre, wäre er ein ausgezeichneter Diplomat auf höchster Ebene im Außenministerium oder ein Leiter der Internationalen Beziehungen einer internationalen Firma.
Stadtdekanin Barbara Kittelberger lobte in ihrem Grußwort den ökumenischen Einsatz von Apostolos Malamoussis und bedankte sich für die langjährige, vertrauensvolle Zusammenarbeit. Woraufhin Metropolit Augoustinos unterstrich, dass man nur durch die Zusammenarbeit aller Kirchen und Religionsgemeinschaften auf eine bessere Welt hoffen kann.
Nach dem Gottesdienst lud Erzpriester Apostolos Malamoussis die Gemeinde im Festsaal des Kulturzentrums „Ökumenischer Patriarch Bartholomaios“ zu Kaffee und Kuchen ein. Dabei wurde die extra für diesen Anlass gebackene Torte in Form der griechisch-orthodoxen Allerheiligenkirche von Metropolit Augoustinos von Deutschland angeschnitten. Metropolit Augoustinos griff zudem selbst zum Mikrofon und stimmte das sehr bekannte, kretische Lied „πότε θα κάνει ξαστεριά“ (auf Deutsch: Wann wird der Himmel sternenklar werden“) an, das von der Freiheit der Menschen handelt.
Zahlreiche Vertreter von Kirche, Staat und Stadt haben in ihren Glückwunschschreiben Herrn Malamoussis für seine Arbeit gewürdigt, wie zum Beispiel Landtagspräsidentin Barbara Stamm, Ministerpräsident Horst Seehofer, Oberbürgermeister Dieter Reiter, Kardinal Marx, Landesbischof Bedford-Strohm, Dr. Hans-Jochen Vogel, Präsidentin der Israelitischen Kultusgemeinde München und Oberbayern Frau Dr. Charlotte Knobloch und viele andere.
Dankeswort aus Anlass der Vollendung meines 70. Lebensjahres
Meine Dankbarkeit für 70 Jahre gesegnetes und fruchtbares persönliches, familiäres und dienstliches Leben in wenigen Minuten Ausdruck zu verleihen, ist unmöglich. Das erinnert an die Geschichte des heiligen Augustinus mit dem kleinen Kind am Strand der afrikanischen Stadt Hippo, in der das Kind mit einem kleinen Eimer das ganze unendliche Meer in ein Loch im Sand zu schütten versuchte – was natürlich unmöglich ist.
Meine Kindheit im Dorf mit meinen Eltern und Geschwistern, meine Schulzeit in der Schule des Klosters der Heiligen Anastasia in Chalkidiki, meine Studienzeit in Athen, die Hochzeit mit meiner Frau Athanasia und unsere gemeinsame Auswanderung 1972 nach Deutschland, meine Priesterweihe in der Griechisch-Orthodoxen Metropolie von Deutschland, mein Pfarrdienst in den Bundesländern Rheinland-Pfalz, Saarland, Baden-Württemberg und Bayern, die Geburt, die Bildung und das Studium meiner vier Töchter, ihre Hochzeiten mit unseren vier exzellenten Schwiegersöhnen, die neun Enkelkinder, mein 30-jähriger Dienst als Gymnasiallehrer in griechischen und deutschen Schulen, mein Dienst im panorthodoxen und ökumenischen Gremien, meine Zusammenarbeit mit Vertretern des Judentums und des Islams, die vielfältige Zusammenarbeit mit dem Staat, der Landeshauptstadt München und verschiedene Kommunen, meine aktive Mitwirkung bei Veranstaltungen gegen Rechtsextremismus, Antisemitismus und Xenophobie und Vieles mehr… All das beschreibt den Inhalt meines 70-jährigen Lebens; für all das sprudelt aus meinem Herzen unendliche Dankbarkeit.
Meinem engsten Familienkreis, meiner Frau Gemahlin Athanasia und meinen Töchtern Olga, Zoi, Anastasia und Theodora, danke ich herzlichst und auf das innigste für ihre aufopfernde Liebe, mit der sie mich in meinem langjährigen und vielfältigen Dienst stützen und begleiten. Dasselbe gilt auch für meine Geschwister, Verwandten und meine Schwägerschaft.
Erlauben Sie mir, ausdrücklich meiner Ehefrau Athanasia zu danken; für ihre selbstlose Aufopferung, ihr unendliches Herz, für ihre Engelsgeduld und Liebe, mit denen sie mir beisteht, die Herausforderungen des Familienlebens und des pastoralen Dienstes gemeinsam zu meistern.
Zu meiner breiteren Familie gehören Persönlichkeiten und Institutionen, denen ich meine große Dankbarkeit ausdrücken möchte. Sehen Sie mir es nach, dass ich die unzähligen Menschen, die mein Leben bisher bereichert und begleitet haben, namentlich nicht erwähnen kann; stellvertreten muss ich mich auf folgende beschränken.
Bereits seit meiner Schulzeit hat das Ökumenische Patriarchat von Konstantinopel die Richtlinien den breiten ökumenischen Horizont und das Ideal des aufopfernden Dienstes an der orthodoxen Kirche an mich eingepflanzt, mich inspiriert und geprägt. Ich danke herzlich Seiner Allheiligkeit, unserem Ökumenischen Patriarchen Bartholomaios für seine väterliche Liebe an mich und meine Familie, die er mir oftmals bekundet und zuteilwerden ließ.
Die Griechisch-Orthodoxe Metropolie von Deutschland war für mich der ideale Ort meiner Ausbildung im pastoralen, kirchlichen, sozialen und kulturellen Dienst. Gott schenke dem großen unvergessenen Metropoliten Irinäos Galanakis¸ der mich vor 45 Jahren, als Metropolit von Deutschland damals, zum Diakon und Priester geweiht hat, die ewige Ruhe.
Seiner Eminenz, unserem Metropoliten Augoustinos von Deutschland, der mich in meinen kirchlichen Dienst stets geführt hat, verdanke ich vieles, wenn nicht alles. Seine unendliche väterliche Liebe, Fürsorge, Orientierung und Unterstützung sind eine kontinuierliche Begleitung im Dienst am Weinberg unseres Herrn. Mit seiner Weisheit und Klugheit, seiner Güte, seiner Geduld, seinen Visionen und Ideen und seinem Bescheid Wissen über die in Deutschland herrschenden politischen, kirchlichen und sozialen Gegebenheiten, war und ist er für mich und die anderen Geistlichen unserer Metropolie ein Leuchtturm und ein unschätzbarer Wegweiser unseres Lebens und Dienstes.
Ich verkünde immer offiziell und mit lauter Stimme: Wenn ich in unserer Metropolie von Deutschland was Gutes geleistet habe, verdanke ich es allein unserem Metropoliten Augoustinos.
Mit ihm verbinde ich auch meinen Dank an unsere Vikarbischöfe Vasilios, Evmenios und Bartholomaios, die Priester und Diakonen der Metropolie, die ehrenamtlichen Mitarbeiter in allen Kirchengemeinden, in denen ich in diesen 45 Jahren tätig war, die Kantoren, die Kirchenräte, die Orthodoxe Diakonie und die Orthodoxe Jugend.
Gestatten Sie mir noch nicht zu vergessen, Seiner Seligkeit, dem Erzbischof von Athen und ganz Griechenland Hieronymos, sowie dem Oberhirten meiner Heimat, Seiner Eminenz Metropolit Ignatios für Ihre Hilfe und Anerkennung zu danken.
Große Unterstützung habe ich von griechischen, griechisch-deutschen und griechisch-bayerischen Vereinen und Institutionen erfahren und möchte ihnen für ihre Mitwirkung bei gemeinsamen Anliegen, die das Wohl unserer Gesellschaft als Ziel haben, herzliche danken.
Dem Freistaat Bayern bin ich für die tatkräftige Unterstützung unserer Bemühungen für eine gelungene Integration und harmonisches Miteinander von unterschiedlichen Völkern und Kulturen sehr verbunden. Die Salvatorkirche, der orthodoxe Religionsunterricht in bayerischen Schulen, die Orthodoxe Theologie an der LMU München, der Integrationsbeirat und das Wertebündnis Bayern sind nur einige Themenbereiche, für die ich meinen ausdrücklichen Dank aussprechen möchte.
Mein Dank gilt gleichermaßen auch dem Bayerischen Landtag für seine hervorragende Arbeit zum Wohl unserer Gesellschaft, insbesondere zum Wohl der Bayern und der hiesigen Griechen und darüber hinaus.
Der Landeshauptstadt München danke ich für die mannigfaltigen, sehr freundlichen Begegnungen mit der Spitze des Stadtrates, mit den Oberbürgermeistern, Bürgermeistern, den Stadträten und den sozialen Diensten. Mein Dank gilt ebenso den weiteren staatlichen und städtischen Institutionen in Bayern.
Auch dem griechischen Staat, insbesondere dem hiesigen Generalkonsulat danke ich für die vielfältige Unterstützung der Anliegen unserer Metropolie hier vor Ort.
Bayern und Griechenland sind im Haus Wittelsbach verbunden. Die Freundschaft Seiner Königlichen Hoheit des Herzogs Franz von Bayern beehrt mich. Für seine tatkräftige Unterstützung unser Anliegen bin ich äußert dankbar.
Das harmonische ökumenische Zusammenleben mit den Schwesternkirchen in Bayern und insbesondere in München ist für mich Anlass und ein inneres Bedürfnis, herzlichen Dank auszusprechen.
Meine tiefe Verbundenheit zu Seiner Eminenz Kardinal Friedrich Wetter ist sicherlich bekannt. Ich empfinde es als eine Fügung und als Segen Gottes, dass unsere 10-jährige Verbundenheit und Zusammenarbeit in Speyer und Ludwigshafen sich bei unserer gleichzeitigen Versetzung nach München 1982 weiter vertiefen und entfalten konnte. Er hat mit seiner großen Sympathie zur orthodoxen Kirche unschätzbare Dienste geleistet, etwa bezüglich der Salvatorkirche, der Orthodoxen Theologie an der LMU und nicht zuletzt dem Bau der griechisch-orthodoxen Allerheiligenkirche. Für all das sind wir ihm äußerst dankbar.
Ich bin Kardinal Rainhard Marx sehr verbunden. Seine Eminenz hat mich und die Anliegen unserer Kirche von Anfang an herzlich aufgenommen; bis heute pflegt er und fördert weiterhin die bewährte ökumenische Zusammenarbeit. Mein Dank gilt ebenso seinen Weihbischöfen und allen Mitarbeitern des Erzbistums, insbesondere dem Ökumenereferat, für das jahrelange vertrauensvolle Miteinander.
Mein Dank gilt auch dem Bischof von Regensburg, Seiner Exzellenz Rudolf Voderholzer, und seinen Mitarbeitern für das schöne ökumenische Zeichen der Donausegnung.
Der Evangelisch-Lutherischen Kirche in Bayern, ihren Landesbischöfen, Regionalbischöfen und Mitarbeitern im Landeskirchenamt, dem Ökumenereferat, dem Diakonischen Werk und dem evangelischen Dekanat München danke ich sehr für ihre vielfältige und tatkräftige Unterstützung, die ich in all diesen Jahren meines Dienstes in München und Bayern erfahren durfte. Dem Hochwürdigen Herrn Landesbischof Prof. Dr. Heinrich Bedford-Strohm bin ich sehr dankbar für sein persönliches Engagement und seinen unermüdlichen Einsatz für die Anliegen unserer Kirche.
Meine Mitarbeit in den unterschiedlichen Gremien der ACK in Bayern und der ACK in München, in denen nicht nur die großen Schwesterkirchen sondern auch alle anderen Kirchen vertreten sind, hat mich stets bereichert; ich bin ihnen dankbar für ihre langjährige, sehr enge und geschwisterliche Zusammenarbeit.
Der Israelitischen Kultusgemeinde in München und Oberbayern, insbesondere deren Präsidentin Frau Dr. Charlotte Knobloch, allen Israelitischen Kultusgemeinden in Bayern, sowie den Vertretern der islamischen Verbänden in München und Bayern, danke ich für das langjährige, vertrauensvolle Miteinander,
Für die wohlwollende, stets freundliche und professionelle Berichterstattung im Fernsehen, im Radio und in den Printmedien bei all unseren Veranstaltungen und bei meiner Mitwirkung in unterschiedlichsten Gremien und Institutionen der bayerischen Gesellschaft bedanke ich mich herzlich. Sie haben dabei immer wichtige Stationen im Leben der griechisch-orthodoxen Gläubigen begleitet und geholfen, diese Momente einem breiten Publikum bekannt zu machen.
Ihnen allen, verehrte Väter, Damen und Herren, die Sie heute hier waren danke ich sehr für Ihr Kommen und für Ihre Glückwünsche.
Meine Mutter verstarb mit 100 Jahren; so hoffe ich von ihr, etwas geerbt zu haben, und in Gesundheit mindestens 100 Jahre alt zu werden, damit ich weitere Lebensjahre erneut mit Ihnen im Gebet und Begegnung feiern kann.
Fotos: Christian Lehrer.
Bild „Kirche“ von links: Archimandrit Georgios Siomos, Metropolit Augoustinos, Erzpriester Apostolos Malamoussis
Bild „Torte-Gäste“ von links: Frau Athanasia Malamoussis, Erzpriester Apostolos Malamoussis, die Tortenbäckerinnen Zoi und Theodora Palios, Metropolit Augoustinos, Generalkonsulin Panagiota Konstantinopoulou, Stadtdekanin Barbara Kittelberger und der Rabbiner Steven Langnas.
Στη φωτογραφία Kirche:
από αριστερά ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος, ο Σεβ. Μητροπολιτης κ. Αυγουστίνος και ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης.
Στη Φωτογραφία Torte-Gäste:
άπό αριστερά η Πρεσβυτέρα Αθανασία Μαλαμούση, ο πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, οι δίδυμες ζαχαροπλάστριες αδελφές Ζωή και Θεοδώρα Παλιού, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Αυγουστίνος, η Γενική Πρόξενος κ. Παναγιώτα Κωνσταντινοπούλου, η ευαγγελική πάστορας Μπάρμπαρα Κίττελμπέργκερ και ο ραββίνος κ. Λάγνας